Norwich 2008

Weekendje Norwich: een goede vulling van de herfstvakantie!
Een waagstuk lijkt het soms wel: met een min of meer open inschrijving een weekend gaan zingen in een Engelse kathedraal, en dat na slechts twee dagen repetitie. Dat alles wel op z’n pootjes terecht zou komen, bleek tijdens de tweede repetitie in Harlingen. De lastige tekst van psalm 103 met wickednesses, anger en chiding klonken al veel beter dan de eerste keer; dat gold ook voor het Magnificat van Walmesly en de Missa Portae honoris van Wood. De deskundige ondersteuning van organist Mattijs de Vreugd maakte alles compleet.
Met die ervaring toegerust kwamen op zaterdag 18 oktober ruim 30 mensen bij elkaar in de kathedraal van Norwich. Een intensieve repetitie volgde, eerst in de choirschool, daarna in de koorbanken. Ook de processie werd geoefend om maar niets aan het toeval over te laten.
Vanwege de feestdag van Sint Lucas had Evensong op deze zaterdag een apart tintje. Normaal gesproken volgt na de responses de anthem, maar nu werd de dienst na de reponses verplaatst naar de kapel van St. Luke. Voor een koor is daarin geen plaats, dus de anthem van Tye werd a capella in de kooromgang gezongen in een alternatieve opstelling.
Na het afsluiten van deze dienst, rond half vijf, was er voldoende tijd over om nog te repeteren voor de Eucharist op zondag. In Norwich is het gebruikelijk dat het koor bij deze dienst achter het altaar staat, in wat eenvoudiger koorbanken dan die in het choir. Je staat dan niet tegenover elkaar, maar naast elkaar in de stalls. Al tijdens de repetitie bleek dat de dirigent in deze opstelling een noodzakelijke rol heeft als ijkpunt voor het tempo. Ook bij deze repetitie ging het om meer dan alleen het muzikale. Er werd uitgebreid geoefend met (alweer) de processie bij aanvang en afsluiting van de dienst.

Al met al waren we ruim 5 uur in de kathedraal bezig geweest, die middag. Dat er nu ook behoefte zou zijn aan stoffelijk voedsel, was door Geke uitstekend ingeschat. Gezamenlijk gebruikten we de maaltijd bij The Prince of India, waar het personeel uitermate vriendelijk maar o zo snel bediende. Daarna begaf ieder zich naar een slaapplaats in of rond Norwich.
Zondag om 9.15 precies begon de repetitie voor de Eucharist. Ook vandaag weer oefenen met de processies en uiteraard op locatie met de organist. De processie voor de dienst ging gedeeltelijk door de kloostergang, waarna de kathedraal werd betreden voor de opening van de dienst. Tijdens de dienst bleek dat de repetities niet voor niets waren geweest. De acclamaties rond de Evangelielezing klonken alsof we nooit anders hadden gedaan; dat gold trouwens ook voor de overige bijdragen van ons koor. Het meest verraderlijke moment (een orgelvoorspel van slechts 1 tel bij Wesley’s The Lord has been mindful) werd geroutineerd opgevangen, zoals dat hoort.
Na afloop van de dienst kwamen er van alle kanten complimenten over de goed verzorgde zang, dus die kon iedereen in z’n zak steken. Er was eigengebakken cake bij de koffie, thee of cider, want het was Harvest. Dat was in de dienst ook duidelijk te merken geweest. De lezingen en de liederen waren allemaal uitgekozen met het oog op deze thematiek, en de kerk was voor de gelegenheid versierd met allerlei producten van de oogst: korenaren, vruchten en groenten die waren gerangschikt in mooie patronen.
Helaas was het voor ons met de Eucharist afgelopen. In Norwich geen Matins, en vanwege Harvest ook geen reguliere Evensong. In plaats daarvan was er ‘s middags een bijzondere dienst, waarin de regionale land- en tuinbouwverenigingen een groot aandeel hadden. Ook in deze dienst waren de liederen en lezingen aangepast aan de oogst. Ging het ‘s morgens in de preek vooral om de overvloed, die in de wereld zo onevenwichtig is verdeeld, ‘s middags stond er iemand op de kansel die na een carriere van 20 jaar als veeteler predikant was geworden. Zijn invalshoek was een heel andere: via de benarde positie van de agrarische sector in Groot-Brittannie vroeg hij om meer aandacht voor deze beroepsgroep en de producten van hun arbeid. Tussen de regels door uitte hij wat kritiek op het gebruik van landbouwtermen door Paulus: ze waren volgens de predikant eerder bedoeld voor retorisch effect dan om een geslaagd beeld van de werkelijkheid te geven.
Bijzonder onderdeel van deze dienst was het aanbieden van allerlei landbouwproducten door jongeren. Bij elk product werd een toepasselijk gebed uitgesproken. Een indrukwekkend ritueel!
De bijdragen van het kathedrale koor waren goed gekozen (o.a. een fragment uit Die Schopfung van Haydn op Engelse tekst); toch waren ze niet zo lastig dat ze speciaal door deze ervaren zangers moesten worden gezongen. Blijkbaar was deze dienst er een die men het liefst viert met ‘eigen personeel’. Dat is gezien de bijdragen uit de regio Norwich wel begrijpelijk.
Volgende keer beter?

Ton Tromp